Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do
Rzymian
„Bracia: Czyż nie wiadomo wam, że my
wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy
zanurzeni w Jego śmierć? Zatem
przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to,
abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki
chwale Ojca. Jeżeli bowiem przez śmierć podobną do Jego śmierci,
zostaliśmy z Nim złączeni w jedno to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno
przez podobne zmartwychwstanie.
To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego
ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim
ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu. Kto bowiem umarł, stał się
wolny od grzechu. Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również
żyć będziemy, wiedząc,
że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma
już władzy. Bo
to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga. Tak i wy
rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie
Jezusie”.
Oto Słowo Boże.
Komentarz:
Za chwilę rozpoczniemy Drogę światła, która jest
kontynuacją dobrze nam znanego nabożeństwa Drogi krzyżowej. Tak, jak w okresie
Wielkiego Postu gromadziliśmy się w kościołach na rozważaniu tego, co Pan Jezus
wycierpiał dla naszego zbawienia, tak w okresie świąt Wielkiej Nocy przychodzi
nam rozważać to, czego dokonał On po swoim Zmartwychwstaniu.
Pójdźmy w tę niezwykłą pielgrzymkę wiary świadomi tego, kim
jesteśmy i do czego zostaliśmy powołani. Jesteśmy bowiem „synami światłości”,
świadkami Zmartwychwstałego Pana i chrześcijańskiej wiary, że śmierć nie ma nad
nami władzy i że naszym przeznaczeniem nie jest nicość i pustka, ale życie z
Bogiem przez całą wieczność. Niech światło bijące z pustego grobu Zbawiciela
przeniknie nasze umysły, sumienia i serca, abyśmy chcieli myśleć, czynić i
kochać tak jak On.
Stacja I – Jezus tryumfuje nad śmiercią
Powstanie z martwych Chrystusa jest nie tylko
przezwyciężeniem skutków grzechu Adama i Ewy, ale jest też początkiem nowego
stworzenia, które pomimo tego, że żyje jeszcze na ziemi swoją prawdziwą
„ojczyznę ma w niebie”. To my, chrześcijanie, jesteśmy tym nowym stworzeniem!
Obmyci wodą Chrztu świętego, uświęceni łaską sakramentów, oświeceni mądrością
Bożego Słowa kroczymy każdego dnia z Jezusem Zmartwychwstałym drogą, która
prowadzi nas do miejsca gdzie Bóg „otrze z naszych oczów każdą łzę i nie będzie
już żałoby, krzyku, trudu, bólu i smutku”, ale wieczny pokój, radość i
niekończące się życie.
Modlitwa: Boże,
Ty przez wielkanocną Ofiarę Chrystusa dałeś swojemu ludowi
zbawienie, udzielaj nam obficie Twoich darów, abyśmy osiągnęli pełną
wolność i posiedli radość życia wiecznego, której pozwalasz nam kosztować na
ziemi. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Stacja II – Niewiasty i uczniowie przy pustym grobie
Św. Augustyn, jeden z najwybitniejszych
filozofów i teologów dwóch tysięcy lat chrześcijaństwa zapisał takie oto
słowa: „Nie jest czymś niezwykłym wierzyć, że Jezus umarł. W to wierzą
także poganie, wszyscy w to wierzą. Lecz czymś naprawdę niezwykłym jest wierzyć
w to, że On zmartwychwstał. Chrześcijańska wiara opiera się na
Zmartwychwstaniu”.
Pusty grób, w którym złożony był Jezus nie
jest sam w sobie dowodem na Jego zmartwychwstanie. Jest on natomiast pytaniem,
które historia stawia przed każdym człowiekiem: Czy Ty w to wierzysz? Widząc
pusty grób uczniowie i niewiasty zostali wewnętrznie poruszeni i zmotywowani do
szukania Jezusa. Szukali Go więc, a On pozwolił się im znaleźć.
Zmagając się z większymi i mniejszymi
kryzysami wiary, zadając niekiedy trudne pytania o sens naszego życia
pamiętajmy, że ostateczną odpowiedź na każde z nich znajdujemy w pustym grobie
Zbawiciela.
Modlitwa: Boże,
Ty przez Twojego Syna pokonałeś śmierć i otworzyłeś nam bramy życia
wiecznego, spraw, abyśmy trwając w radości Zmartwychwstania Pańskiego,
zostali odnowieni przez Ducha Świętego i mogli zmartwychwstać do
nowego życia w światłości. Przez Chrystusa Pana naszego.
Stacja III – Zmartwychwstały Jezus ukazuje się Marii
Magdalenie
Ewangelia według św. Jana opisuje scenę, w której Zbawiciel
powierzył Marii Magdalenie zadanie zaniesienia nowiny o zmartwychwstaniu do
Jego uczniów. To właśnie tej, nawróconej grzesznicy, został dany przywilej
ogłoszenia najradośniejszej wieści całej Ewangelii – zwycięstwa Chrystusa nad
diabłem, grzechem i śmiercią. Maria Magdalena, kiedyś cudzołożnica, a później
„Apostoł posłany do Apostołów” dzięki spotkaniu Jezusa stała się najpierw
światkiem Bożego Miłosierdzia, a później pierwszym świadkiem Zmartwychwstania.
Historia Marii Magdaleny uświadamia nam prawdę, iż Bóg ma
plan dla każdego człowieka – nawet największego grzesznika. Jego miłość jest
tak wielka, że jest w stanie wybaczyć każdy grzech i niewierność a ludzi
słabych i poranionych uczynić pierwszymi świadkami Jego Ewangelii.
Modlitwa: Wszechmogący
Boże, pełni wielkanocnej radości składamy Tobie w darze nasze życiowe plany i
marzenia, spraw aby spełniła się w nich Twoja wola, a my sami porzuciwszy
złe postępowanie i grzeszne pragnienia z dnia na dzień co raz bardziej
napełniali się Twoją łaską i mądrością. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Stacja IV – Zmartwychwstały Pan ukazuje się uczniom
idącym do Emaus
Droga do Emaus, którą przebyli
dwaj uczniowie Zbawiciela to streszczenie każdego chrześcijańskiego życia. Ci
dwaj mężczyźni odchodzili z Jerozolimy i wspólnoty wiernych w poczuciu porażki
i przygnębienia po śmierci Jezusa. Stracili nadzieję i kontakt z Kościołem. I
właśnie wtedy spotkali na drodze Chrystusa, który najpierw przypomniał im swoją
Ewangelię, a później dał się im rozpoznać „przy łamaniu chleba”.
W
podobny sposób rzecz ma się z nami. Odchodzimy od Boga i od Kościoła w nadziei,
że bez nich będziemy szczęśliwsi, bogatsi, bardziej spełnieni jako ludzie.
Porzucamy rzeczy, które są Bogu najdroższe. Bardziej lub mniej świadomie
obrażamy Go, a On towarzyszy nam nawet wtedy, kiedy idziemy w całkiem złym
kierunku szukając sensu życia poza Chrystusem. A przecież tylko On jest w
stanie nas zrozumieć i Tylko On ma moc otworzyć nam oczy na prawdę o Bogu, o
świecie i o nas samych.
Modlitwa: Boże,
Ty przez Sakramenty święte udzielasz nam nowego życia i gromadzisz w jednym
Kościele, otaczaj go nieustannie swoją opieką i doprowadź nas do
chwały zmartwychwstania. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Stacja V – Zmartwychwstały Jezus objawia się przy łamaniu
chleba
Spotkanie
w drodze prowadzi do stołu, do gestu łamania chleba w duchu całkowitej ofiary z
samego siebie. Zmartwychwstałego Zbawiciela poznaje się najlepiej we Mszy
Świętej, gdzie jest obecny On sam, gdzie ponawiana jest Jego krzyżowa ofiara i
gdzie ponownie przeżywamy Jego zmartwychwstanie. Oto serce całego
chrześcijaństwa – ofiara Chrystusa, która stać się ma naszą ofiarą. Krzyż
Jezusa, który staje się naszym Zmartwychwstaniem. To jest największy skarb
Kościoła, gdyż na ziemi nie ma nic bardziej świętego i godnego uwielbienia od
Boga, który pozostał z nami pod postaciami chleba i wina.
Modlitwa: Boże, Ty w Najświętszym Sakramencie zostawiłeś nam
pamiątkę swej męki, daj nam taką czcią otaczać święte tajemnice Ciała i Krwi
Twojej, abyśmy nieustannie doznawali owoców Twego odkupienia. Który żyjesz i
królujesz na wieki wieków.
Stacja VI – Zmartwychwstały Jezus ukazuje
się uczniom w Wieczerniku
Jak podaje Ewangelia św. Łukasza, uczniowie,
którzy spotkali Zmartwychwstałego Pana w drodze do Emaus wrócili pospiesznie do
Jerozolimy, aby „z gorejącym sercem” powiedzieć innym uczniom, o tym kogo
spotkali. Przygnębienie i wątpliwości zniknęły a ich miejsce zajęły apostolska
gorliwość i poczucie odpowiedzialności za powiedzenie prawdy.
Wszystkie
nasze troski ustępują, a rany się goją, gdy spotykamy Jezusa, gdy pozwalamy, by
objęła nas Jego miłość. Prośmy dobrego Boga o to, aby dał nam łaskę odważnego
głoszenia Ewangelii w sposób szczególny pomiędzy naszymi rówieśnikami, aby i
oni dzięki naszemu świadectwu, mogli poczuć miłość Boga, który podnosi to, co
upadłe, stare zastępuje nowym, i w którym wszystko co dobre, piękne i
szlachetne znajduje najdoskonalszą pełnię.
Modlitwa: Boże, Ty przez uniżenie się Twojego Syna podźwignąłeś
upadłą ludzkość, udziel nam duchowej radości i spraw, abyśmy
oswobodzeni z niewoli grzechu, osiągnęli wieczne szczęście. Przez Chrystusa
Pana Naszego.
Stacja VII – Zmartwychwstały Jezus przekazuje uczniom
władzę odpuszczania grzechów
Z Ewangelii według św. Jana: „Wieczorem owego
pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były
zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do
nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się
zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak
Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i
powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im
odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»”.
Zmartwychwstały Pan przyszedł do Wieczernika pomimo
zaryglowanych drzwi oraz muru bojaźni i strachu swoich uczniów. Przyszedł, aby
przynieść rodzącemu się Kościołowi dar pokoju, którego „świat dać nie może”.
Jezus wzywa nas, abyśmy karmili nasze serca i dusze tym pokojem, nie od święta,
ale na co dzień, trwając w uświęcającej łasce sakramentów, które mają moc
uczynić z każdego żałującego grzesznika święte dziecko Boże.
Modlitwa: Boże
zawsze miłosierny, Ty przez doroczną uroczystość wielkanocną umacniasz wiarę
Twojego ludu, pomnóż łaskę, której udzieliłeś, abyśmy wszyscy głębiej
pojęli, jak wielki jest chrzest, przez który zostaliśmy oczyszczeni, jak
potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni, i jak cenna jest Krew,
przez którą zostaliśmy odkupieni. Przez Chrystusa Pana naszego.
Stacja VIII - Zmartwychwstały Jezus umacnia wiarę
Tomasza
Historia Tomasza, który nie chciał uwierzyć w
zmartwychwstanie Jezusa jest dla nas niezwykle ważna, ponieważ ukazuje nam, że
wątpliwości i trudne pytania są nierozłączną częścią żywej wiary. Wypominając
Tomaszowi jego wątpliwości często zapominamy o tym, że po spotkaniu z Panem
Jezusem złożył on jedno z najpiękniejszych wyznań wiary: „Pan mój i Bóg mój”.
Jako chrześcijanie powinniśmy mieć świadomość, że w życiu
mogą przyjść momenty, w których nasza wiara będzie wystawiona na pokusy braku
ufności i zwątpienia, ale to właśnie po przezwyciężeniu takich trudności
naprawdę spotyka się i poznaje Zmartwychwstałego Pana.
Modlitwa: Wszechmogący,
wieczny Boże, Ty przez misterium paschalne pojednałeś ludzkość ze sobą i
zawarłeś z nią nowe przymierze, spraw, aby nasze uczynki zgadzały się z
wyznawaną przez nas wiarą. Przez Chrystusa Pana naszego.
Stacja IX – Zmartwychwstały Pan ukazuje się uczniom nad
Jeziorem Galilejskim
Po śmierci Zbawiciela Apostołowie zamierzali wrócić do
dawnego sposobu życia, tak jakby nigdy nic się nie wydarzyło. Udali się do
Galilei, do krajny, w której przed kilkoma laty usłyszeli głos powołania i
ponownie podjęli się pracy rybaków. Tym razem pomimo tego, że przebywali na
jeziorze całą noc nic nie ułowili. I oto zjawia się Jezus. Obecność na brzegu
Zmartwychwstałego Pana zaowocowała najpierw obfitym połowem, a później,
posiłkiem, który doda uczniom im sił do wypłynięcia na zupełnie inny połów –
połów ludzi w sieć mądrości i miłości Ewangelii.
Uczmy się z tego spotkania Apostołów ze Zmartwychwstałym
Panem postawy ufności, która nawet nasze największe życiowe niepowodzenia
potrafi przemienić w to, co w oczach Boga stanowi największą wartość.
Modlitwa: Wszechmogący
Boże, Ty w Sakramentach wielkanocnych dałeś nam zadatek nowego
życia, spraw, abyśmy głosili moc Chrystusa zmartwychwstałego i mogli
uczestniczyć w Jego chwale. Przez Chrystusa Pana naszego.
Stacja X – Zmartwychwstały Pan przekazuje władzę pasterską
Piotrowi
Zmartwychwstały Jezus zwrócił się do Piotra z potrójnym
pytaniem o jego miłość o to, czy naprawdę Go kocha. Tak jakby chciał tym
wyznaniem uspokoić jego niespokojne serce zranione potrójnym zaparciem się Pana
na dziedzińcu piłatowego pałacu. Te pytania pozwoliły Piotrowi z sercem
pojednanym z Bogiem rozpocząć nową misję głoszenia Królestwa Bożego i
pasterzowania Kościoła.
Historia
ta przypomina nam wielką prawdę i zarazem najradośniejszą nowinę całej Ewangelii,
a mianowicie, że przebaczenie jest zawsze dostępne dla żałującego swych czynów
grzesznika. Niech ten silny uścisk Bożego miłosierdzia, którego doświadczył św.
Piotr dodaje nam sił w rozwiązywaniu naszych życiowych problemów, bowiem tylko
miłość Jezusa jest w stanie uciszyć w nas poczucie winy, rozerwać więzy
desperacji oraz definitywnie wyrwać nas z pułapek grzechu.
Modlitwa: Wszechmogący, wieczny Boże, wejrzyj łaskawie na naszą słabość
w walce z mocami ciemności i wyciągnij w naszej obronie swoją potężną prawicę.
Przez Chrystusa Pana naszego.
Stacja XI – Zmartwychwstały Pan daje
uczniom nakaz misyjny
Zbawiciel na krótko przed swoim
Wniebowstąpieniem przekazał swym uczniom wielki nakaz misyjny. Polecił im, aby
szli na krańce świata, głosili Ewangelię wszystkim ludziom i udzielali im
sakramentalnej łaski.
W przyszłym roku przeżywać będziemy 1050
rocznicę Chrztu Polski. Wydarzenie to włączyło nasz naród w krwioobieg
cywilizacji chrześcijańskiej niosącej: dobro, miłość, mądrość, szlachetność i
łaskę. Jako ludzie młodzi musimy zdawać sobie sprawę z odpowiedzialności za to
dziedzictwo wiary, kultury, Tradycji i obyczajów. Chcąc podołać temu zadaniu
zżyjmy się mocniej z Kościołem, w którym dzięki mocy Bożego Słowa oraz sile
sakramentów świętych mamy możliwość odnalezienia w sobie ewangelicznego zapału,
który zapłonął w sercach Apostołów i poprowadził ich w imię Boga Trójjedynego
aż na krańce świata.
Modlitwa: Boże, który wzywasz Twój Kościół do
głoszenia Ewangelii oraz uświęcasz Go mocą sakramentów świętych, daj nam we
wszystkim iść za wskazaniem Apostołów, którym zawdzięczamy zaczątek wiary. Przez Chrystusa Pana
naszego.
Stacja XII – Zmartwychwstały Pan wstępuje
do Ojca
Pismo
Święte nie ukazuje dnia Wniebowstąpienia jako przepełnionego smutkiem i
rozpaczą. Apostołowie wpatrując się w niebo byli bowiem pocieszeni przez
obietnicę Jezusa o Jego ciągłej obecności pomiędzy nimi. „A oto Ja jestem z
wami, aż do skończenia świata”. Z góry Wniebowstąpienia powrócili do
Wieczernika, aby tam razem z Maryją, Matką Jezusa, modlić się w intencji
czekającego ich już niebawem zadania.
Nawet
jeśli odczuwamy w naszym sercu potrzebę czynienia dobra, to bez ufnego
zwrócenia się ku Bogu nasze uczynki przyniosą mizerny owoc, a wykonana praca
okaże się jałowa. Niech więc wszystkie nasze pragnienia, zamysły i czyny
przenika modlitwa wypływająca z pewności obecności wśród nas Zbawiciela, który
pomimo tego, że zasiadł po prawicy Boga Ojca, towarzyszy nam nadal swoją łaską
i miłością na wszystkich drogach naszego życia.
Modlitwa: Wszechmogący Boże, oto z wiarą wyznajemy,
że Twój Syn Jednorodzony, a nasz Odkupiciel wstąpił do niebios, prosimy Ciebie,
daj nam żyjąc tu na ziemi już przebywać duchem w niebie. Przez Chrystusa Pana
naszego.
Stacja XIII – Uczniowie z Maryją oczekują
w wieczerniku na Zesłanie Ducha Świętego
Wieczernik jest symbolicznym miejscem, do
którego zawsze odnosił się Kościół wtedy, kiedy szukał modelu połączenia
modlitewnej kontemplacji i apostolskiej gorliwości. Modlitwa i czyn. Jako
świadomi ewangelicznej misji chrześcijanie, którzy pragną w swym życiu
przynieść obfity owoc dobra, miłości, szlachetności, pokoju i sprawiedliwości,
musimy nauczyć się postawy trwania w oczekiwaniu na nadejście Zmartwychwstałego
Pana z sercami wypełnionymi żywą wiarą w spełnienie się Jego obietnic. Bowiem
tylko ciągła i żarliwa modlitwa gwarantuje nam skuteczność prowadzonych przez
nas działań i strzeże naszego ducha przed pokusą zniechęcenia.
Modlitwa: Boże, Ty miłującym Ciebie zgotowałeś
niewidzialne dobra; wlej w nasze serca gorącą miłość ku Tobie, abyśmy miłując
Cię we wszystkim i ponad wszystko, dostąpili obietnic, które przewyższają
wszelkie pragnienia. Przez Chrystusa Pana naszego.
Stacja XIV – Zmartwychwstały Pan posyła
swoim uczniom obiecanego Ducha
Moc Ducha
Świętego popchnęła zastraszonych dotąd Apostołów do odważnego głoszenia
Ewangelii. Zaryglowane drzwi Wieczernika otwarły się na oścież, a uczniowie
ruszyli na ulice i place, do miejsc znanych i nieznanych, pomiędzy tych, którzy
już byli gotowi przyjąć słowa prawdy i tych, którzy jeszcze do tego nie dorośli.
Modlitwa: Boże,
Ty pouczyłeś serca wiernych światłem Ducha Świętego: daj nam w tymże Duchu
poznać co jest dobre i prawe i Jego pociechą zawsze się weselić. Przez
Chrystusa Pana naszego.
Nabożeństwo odbyło się w Sandomierzu w
dniu 1 maja 2015 r.