Rozważania podczas sandomierskiej Drogi Światła z okazji nawiedzenia Miasta przez symbole Światowych Dni Młodzieży

Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian

„Bracia: Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca. Jeżeli bowiem przez śmierć podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie.

To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu. Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu. Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie”. 

Oto Słowo Boże.

Komentarz:

Za chwilę rozpoczniemy Drogę światła, która jest kontynuacją dobrze nam znanego nabożeństwa Drogi krzyżowej. Tak, jak w okresie Wielkiego Postu gromadziliśmy się w kościołach na rozważaniu tego, co Pan Jezus wycierpiał dla naszego zbawienia, tak w okresie świąt Wielkiej Nocy przychodzi nam rozważać to, czego dokonał On po swoim Zmartwychwstaniu.

Pójdźmy w tę niezwykłą pielgrzymkę wiary świadomi tego, kim jesteśmy i do czego zostaliśmy powołani. Jesteśmy bowiem „synami światłości”, świadkami Zmartwychwstałego Pana i chrześcijańskiej wiary, że śmierć nie ma nad nami władzy i że naszym przeznaczeniem nie jest nicość i pustka, ale życie z Bogiem przez całą wieczność. Niech światło bijące z pustego grobu Zbawiciela przeniknie nasze umysły, sumienia i serca, abyśmy chcieli myśleć, czynić i kochać tak jak On.

Stacja I – Jezus tryumfuje nad śmiercią

Powstanie z martwych Chrystusa jest nie tylko przezwyciężeniem skutków grzechu Adama i Ewy, ale jest też początkiem nowego stworzenia, które pomimo tego, że żyje jeszcze na ziemi swoją prawdziwą „ojczyznę ma w niebie”. To my, chrześcijanie, jesteśmy tym nowym stworzeniem! Obmyci wodą Chrztu świętego, uświęceni łaską sakramentów, oświeceni mądrością Bożego Słowa kroczymy każdego dnia z Jezusem Zmartwychwstałym drogą, która prowadzi nas do miejsca gdzie Bóg „otrze z naszych oczów każdą łzę i nie będzie już żałoby, krzyku, trudu, bólu i smutku”, ale wieczny pokój, radość i niekończące się życie.

Modlitwa: Boże, Ty przez wielkanocną Ofiarę Chrystusa dałeś swojemu ludowi zbawienie, udzielaj nam obficie Twoich darów, abyśmy osiągnęli pełną wolność i posiedli radość życia wiecznego, której pozwalasz nam kosztować na ziemi. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Stacja II – Niewiasty i uczniowie przy pustym grobie

Św. Augustyn, jeden z najwybitniejszych filozofów i teologów dwóch tysięcy lat chrześcijaństwa zapisał takie oto słowa: „Nie jest czymś niezwykłym wierzyć, że Jezus umarł. W to wierzą także poganie, wszyscy w to wierzą. Lecz czymś naprawdę niezwykłym jest wierzyć w to, że On zmartwychwstał. Chrześcijańska wiara opiera się na Zmartwychwstaniu”.

Pusty grób, w którym złożony był Jezus nie jest sam w sobie dowodem na Jego zmartwychwstanie. Jest on natomiast pytaniem, które historia stawia przed każdym człowiekiem: Czy Ty w to wierzysz? Widząc pusty grób uczniowie i niewiasty zostali wewnętrznie poruszeni i zmotywowani do szukania Jezusa. Szukali Go więc, a On pozwolił się im znaleźć.

Zmagając się z większymi i mniejszymi kryzysami wiary, zadając niekiedy trudne pytania o sens naszego życia pamiętajmy, że ostateczną odpowiedź na każde z nich znajdujemy w pustym grobie Zbawiciela.

Modlitwa: Boże, Ty przez Twojego Syna pokonałeś śmierć i otworzyłeś nam bramy życia wiecznego, spraw, abyśmy trwając w radości Zmartwychwstania Pańskiego, zostali odnowieni przez Ducha Świętego  i mogli zmartwychwstać do nowego życia w światłości. Przez Chrystusa Pana naszego.

Stacja III – Zmartwychwstały Jezus ukazuje się Marii Magdalenie

Ewangelia według św. Jana opisuje scenę, w której Zbawiciel powierzył Marii Magdalenie zadanie zaniesienia nowiny o zmartwychwstaniu do Jego uczniów. To właśnie tej, nawróconej grzesznicy, został dany przywilej ogłoszenia najradośniejszej wieści całej Ewangelii – zwycięstwa Chrystusa nad diabłem, grzechem i śmiercią. Maria Magdalena, kiedyś cudzołożnica, a później „Apostoł posłany do Apostołów” dzięki spotkaniu Jezusa stała się najpierw światkiem Bożego Miłosierdzia, a później pierwszym świadkiem Zmartwychwstania.

Historia Marii Magdaleny uświadamia nam prawdę, iż Bóg ma plan dla każdego człowieka – nawet największego grzesznika. Jego miłość jest tak wielka, że jest w stanie wybaczyć każdy grzech i niewierność a ludzi słabych i poranionych uczynić pierwszymi świadkami Jego Ewangelii.

Modlitwa: Wszechmogący Boże, pełni wielkanocnej radości składamy Tobie w darze nasze życiowe plany i marzenia, spraw aby spełniła się w nich Twoja wola, a my sami porzuciwszy złe postępowanie i grzeszne pragnienia z dnia na dzień co raz bardziej napełniali się Twoją łaską i mądrością. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Stacja IV – Zmartwychwstały Pan ukazuje się uczniom idącym do Emaus

       Droga do Emaus, którą przebyli dwaj uczniowie Zbawiciela to streszczenie każdego chrześcijańskiego życia. Ci dwaj mężczyźni odchodzili z Jerozolimy i wspólnoty wiernych w poczuciu porażki i przygnębienia po śmierci Jezusa. Stracili nadzieję i kontakt z Kościołem. I właśnie wtedy spotkali na drodze Chrystusa, który najpierw przypomniał im swoją Ewangelię, a później dał się im rozpoznać „przy łamaniu chleba”.

            W podobny sposób rzecz ma się z nami. Odchodzimy od Boga i od Kościoła w nadziei, że bez nich będziemy szczęśliwsi, bogatsi, bardziej spełnieni jako ludzie. Porzucamy rzeczy, które są Bogu najdroższe. Bardziej lub mniej świadomie obrażamy Go, a On towarzyszy nam nawet wtedy, kiedy idziemy w całkiem złym kierunku szukając sensu życia poza Chrystusem. A przecież tylko On jest w stanie nas zrozumieć i Tylko On ma moc otworzyć nam oczy na prawdę o Bogu, o świecie i o nas samych.

Modlitwa: Boże, Ty przez Sakramenty święte udzielasz nam nowego życia i gromadzisz w jednym Kościele, otaczaj go nieustannie swoją opieką i doprowadź nas do chwały zmartwychwstania. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Stacja V – Zmartwychwstały Jezus objawia się przy łamaniu chleba

            Spotkanie w drodze prowadzi do stołu, do gestu łamania chleba w duchu całkowitej ofiary z samego siebie. Zmartwychwstałego Zbawiciela poznaje się najlepiej we Mszy Świętej, gdzie jest obecny On sam, gdzie ponawiana jest Jego krzyżowa ofiara i gdzie ponownie przeżywamy Jego zmartwychwstanie. Oto serce całego chrześcijaństwa – ofiara Chrystusa, która stać się ma naszą ofiarą. Krzyż Jezusa, który staje się naszym Zmartwychwstaniem. To jest największy skarb Kościoła, gdyż na ziemi nie ma nic bardziej świętego i godnego uwielbienia od Boga, który pozostał z nami pod postaciami chleba i wina.

Modlitwa: Boże, Ty w Najświętszym Sakramencie zostawiłeś nam pamiątkę swej męki, daj nam taką czcią otaczać święte tajemnice Ciała i Krwi Twojej, abyśmy nieustannie doznawali owoców Twego odkupienia. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Stacja VI – Zmartwychwstały Jezus ukazuje się uczniom w Wieczerniku

       Jak podaje Ewangelia św. Łukasza, uczniowie, którzy spotkali Zmartwychwstałego Pana w drodze do Emaus wrócili pospiesznie do Jerozolimy, aby „z gorejącym sercem” powiedzieć innym uczniom, o tym kogo spotkali. Przygnębienie i wątpliwości zniknęły a ich miejsce zajęły apostolska gorliwość i poczucie odpowiedzialności za powiedzenie prawdy.

            Wszystkie nasze troski ustępują, a rany się goją, gdy spotykamy Jezusa, gdy pozwalamy, by objęła nas Jego miłość. Prośmy dobrego Boga o to, aby dał nam łaskę odważnego głoszenia Ewangelii w sposób szczególny pomiędzy naszymi rówieśnikami, aby i oni dzięki naszemu świadectwu, mogli poczuć miłość Boga, który podnosi to, co upadłe, stare zastępuje nowym, i w którym wszystko co dobre, piękne i szlachetne znajduje najdoskonalszą pełnię.

Modlitwa: Boże, Ty przez uniżenie się Twojego Syna podźwignąłeś upadłą ludzkość, udziel nam duchowej radości i spraw, abyśmy oswobodzeni z niewoli grzechu, osiągnęli wieczne szczęście. Przez Chrystusa Pana Naszego.

Stacja VII – Zmartwychwstały Jezus przekazuje uczniom władzę odpuszczania grzechów

Z Ewangelii według św. Jana: „Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»”.

Zmartwychwstały Pan przyszedł do Wieczernika pomimo zaryglowanych drzwi oraz muru bojaźni i strachu swoich uczniów. Przyszedł, aby przynieść rodzącemu się Kościołowi dar pokoju, którego „świat dać nie może”. Jezus wzywa nas, abyśmy karmili nasze serca i dusze tym pokojem, nie od święta, ale na co dzień, trwając w uświęcającej łasce sakramentów, które mają moc uczynić z każdego żałującego grzesznika święte dziecko Boże.

Modlitwa: Boże zawsze miłosierny, Ty przez doroczną uroczystość wielkanocną umacniasz wiarę Twojego ludu, pomnóż łaskę, której udzieliłeś, abyśmy wszyscy głębiej pojęli, jak wielki jest chrzest, przez który zostaliśmy oczyszczeni, jak potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni, i jak cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy odkupieni. Przez Chrystusa Pana naszego.

Stacja VIII - Zmartwychwstały Jezus umacnia wiarę Tomasza

Historia Tomasza, który nie chciał uwierzyć w zmartwychwstanie Jezusa jest dla nas niezwykle ważna, ponieważ ukazuje nam, że wątpliwości i trudne pytania są nierozłączną częścią żywej wiary. Wypominając Tomaszowi jego wątpliwości często zapominamy o tym, że po spotkaniu z Panem Jezusem złożył on jedno z najpiękniejszych wyznań wiary: „Pan mój i Bóg mój”.

Jako chrześcijanie powinniśmy mieć świadomość, że w życiu mogą przyjść momenty, w których nasza wiara będzie wystawiona na pokusy braku ufności i zwątpienia, ale to właśnie po przezwyciężeniu takich trudności naprawdę spotyka się i poznaje Zmartwychwstałego Pana.

Modlitwa: Wszechmogący, wieczny Boże, Ty przez misterium paschalne pojednałeś ludzkość ze sobą i zawarłeś z nią nowe przymierze, spraw, aby nasze uczynki zgadzały się z wyznawaną przez nas wiarą. Przez Chrystusa Pana naszego.

Stacja IX – Zmartwychwstały Pan ukazuje się uczniom nad Jeziorem Galilejskim

Po śmierci Zbawiciela Apostołowie zamierzali wrócić do dawnego sposobu życia, tak jakby nigdy nic się nie wydarzyło. Udali się do Galilei, do krajny, w której przed kilkoma laty usłyszeli głos powołania i ponownie podjęli się pracy rybaków. Tym razem pomimo tego, że przebywali na jeziorze całą noc nic nie ułowili. I oto zjawia się Jezus. Obecność na brzegu Zmartwychwstałego Pana zaowocowała najpierw obfitym połowem, a później, posiłkiem, który doda uczniom im sił do wypłynięcia na zupełnie inny połów – połów ludzi w sieć mądrości i miłości Ewangelii.

Uczmy się z tego spotkania Apostołów ze Zmartwychwstałym Panem postawy ufności, która nawet nasze największe życiowe niepowodzenia potrafi przemienić w to, co w oczach Boga stanowi największą wartość.

Modlitwa: Wszechmogący Boże, Ty w Sakramentach wielkanocnych dałeś nam zadatek nowego życia, spraw, abyśmy głosili moc Chrystusa zmartwychwstałego i mogli uczestniczyć w Jego chwale. Przez Chrystusa Pana naszego.

Stacja X – Zmartwychwstały Pan przekazuje władzę pasterską Piotrowi

            Zmartwychwstały Jezus zwrócił się do Piotra z potrójnym pytaniem o jego miłość o to, czy naprawdę Go kocha. Tak jakby chciał tym wyznaniem uspokoić jego niespokojne serce zranione potrójnym zaparciem się Pana na dziedzińcu piłatowego pałacu. Te pytania pozwoliły Piotrowi z sercem pojednanym z Bogiem rozpocząć nową misję głoszenia Królestwa Bożego i pasterzowania Kościoła.

            Historia ta przypomina nam wielką prawdę i zarazem najradośniejszą nowinę całej Ewangelii, a mianowicie, że przebaczenie jest zawsze dostępne dla żałującego swych czynów grzesznika. Niech ten silny uścisk Bożego miłosierdzia, którego doświadczył św. Piotr dodaje nam sił w rozwiązywaniu naszych życiowych problemów, bowiem tylko miłość Jezusa jest w stanie uciszyć w nas poczucie winy, rozerwać więzy desperacji oraz definitywnie wyrwać nas z pułapek grzechu.

Modlitwa: Wszechmogący, wieczny Boże, wejrzyj łaskawie na naszą słabość w walce z mocami ciemności i wyciągnij w naszej obronie swoją potężną prawicę. Przez Chrystusa Pana naszego.

Stacja XI – Zmartwychwstały Pan daje uczniom nakaz misyjny

            Zbawiciel na krótko przed swoim Wniebowstąpieniem przekazał swym uczniom wielki nakaz misyjny. Polecił im, aby szli na krańce świata, głosili Ewangelię wszystkim ludziom i udzielali im sakramentalnej łaski.

W przyszłym roku przeżywać będziemy 1050 rocznicę Chrztu Polski. Wydarzenie to włączyło nasz naród w krwioobieg cywilizacji chrześcijańskiej niosącej: dobro, miłość, mądrość, szlachetność i łaskę. Jako ludzie młodzi musimy zdawać sobie sprawę z odpowiedzialności za to dziedzictwo wiary, kultury, Tradycji i obyczajów. Chcąc podołać temu zadaniu zżyjmy się mocniej z Kościołem, w którym dzięki mocy Bożego Słowa oraz sile sakramentów świętych mamy możliwość odnalezienia w sobie ewangelicznego zapału, który zapłonął w sercach Apostołów i poprowadził ich w imię Boga Trójjedynego aż na krańce świata.

Modlitwa: Boże, który wzywasz Twój Kościół do głoszenia Ewangelii oraz uświęcasz Go mocą sakramentów świętych, daj nam we wszystkim iść za wskazaniem Apostołów, którym zawdzięczamy zaczątek wiary. Przez Chrystusa Pana naszego.

Stacja XII – Zmartwychwstały Pan wstępuje do Ojca

            Pismo Święte nie ukazuje dnia Wniebowstąpienia jako przepełnionego smutkiem i rozpaczą. Apostołowie wpatrując się w niebo byli bowiem pocieszeni przez obietnicę Jezusa o Jego ciągłej obecności pomiędzy nimi. „A oto Ja jestem z wami, aż do skończenia świata”. Z góry Wniebowstąpienia powrócili do Wieczernika, aby tam razem z Maryją, Matką Jezusa, modlić się w intencji czekającego ich już niebawem zadania.

            Nawet jeśli odczuwamy w naszym sercu potrzebę czynienia dobra, to bez ufnego zwrócenia się ku Bogu nasze uczynki przyniosą mizerny owoc, a wykonana praca okaże się jałowa. Niech więc wszystkie nasze pragnienia, zamysły i czyny przenika modlitwa wypływająca z pewności obecności wśród nas Zbawiciela, który pomimo tego, że zasiadł po prawicy Boga Ojca, towarzyszy nam nadal swoją łaską i miłością na wszystkich drogach naszego życia.

Modlitwa: Wszechmogący Boże, oto z wiarą wyznajemy, że Twój Syn Jednorodzony, a nasz Odkupiciel wstąpił do niebios, prosimy Ciebie, daj nam żyjąc tu na ziemi już przebywać duchem w niebie. Przez Chrystusa Pana naszego.

Stacja XIII – Uczniowie z Maryją oczekują w wieczerniku na Zesłanie Ducha Świętego

         Wieczernik jest symbolicznym miejscem, do którego zawsze odnosił się Kościół wtedy, kiedy szukał modelu połączenia modlitewnej kontemplacji i apostolskiej gorliwości. Modlitwa i czyn. Jako świadomi ewangelicznej misji chrześcijanie, którzy pragną w swym życiu przynieść obfity owoc dobra, miłości, szlachetności, pokoju i sprawiedliwości, musimy nauczyć się postawy trwania w oczekiwaniu na nadejście Zmartwychwstałego Pana z sercami wypełnionymi żywą wiarą w spełnienie się Jego obietnic. Bowiem tylko ciągła i żarliwa modlitwa gwarantuje nam skuteczność prowadzonych przez nas działań i strzeże naszego ducha przed pokusą zniechęcenia.

Modlitwa: Boże, Ty miłującym Ciebie zgotowałeś niewidzialne dobra; wlej w nasze serca gorącą miłość ku Tobie, abyśmy miłując Cię we wszystkim i ponad wszystko, dostąpili obietnic, które przewyższają wszelkie pragnienia. Przez Chrystusa Pana naszego.

Stacja XIV – Zmartwychwstały Pan posyła swoim uczniom obiecanego Ducha

       Moc Ducha Świętego popchnęła zastraszonych dotąd Apostołów do odważnego głoszenia Ewangelii. Zaryglowane drzwi Wieczernika otwarły się na oścież, a uczniowie ruszyli na ulice i place, do miejsc znanych i nieznanych, pomiędzy tych, którzy już byli gotowi przyjąć słowa prawdy i tych, którzy jeszcze do tego nie dorośli.

            Jako chrześcijanie, ludzie ochrzczeni i bierzmowani jesteśmy umocni tym samym Duchem Świętym. Otrzymaliśmy identyczną misję świadczenia o prawdzie Ewangelii blisko i daleko od swoich domów, w szkole, na studiach, w kraju i zagranicą, dokądkolwiek się udamy. Duch Święty zawsze uprzedza nasze kroki i przygotowuje drogę, byśmy z Jego pomocą dawali świadectwo prawdzie, którą jest Chrystus. Prośmy zatem Ducha Prawdy i Uświęciciela, aby ciągle odnawiał oblicze świata poprzez nieustanne odnawianie naszych serc i na co dzień czynił  z nas Apostołów prawdy i miłości.

Modlitwa: Boże, Ty pouczyłeś serca wiernych światłem Ducha Świętego: daj nam w tymże Duchu poznać co jest dobre i prawe i Jego pociechą zawsze się weselić. Przez Chrystusa Pana naszego.

Nabożeństwo odbyło się w Sandomierzu w dniu 1 maja 2015 r.